روایت عنوان بصری از امام صادق (ع)
«گفتم: ای شریف! گفت: بگو: ای پدر بندة خدا ( أبا عبدالله
)!
گفتم: ای أبا عبدالله! حقیقت
عبودیّت کدام است؟
گفت: سه چیز است: اینکه
بندة خدا برای خودش دربارة آنچه را که خدا به وی سپرده است مِلکیّتی نبیند؛
چرا که بندگان دارای مِلک نمیباشند، همة اموال را مال خدا میبینند، و در آنجائیکه
خداوند ایشان را امر نموده است که بنهند، میگذارند؛ و اینکه بندة خدا برای خودش
مصلحت اندیشی و تدبیر نکند؛ و تمام مشغولیّاتش در آن منحصر شود که خداوند او
را بدان امر نموده است و یا از آن نهی فرموده است.
بنابراین، اگر بندة خدا برای
خودش مِلکیّتی را در آنچه که خدا به او سپرده است نبیند، انفاق نمودن در آنچه
خداوند تعالی بدان امر کرده است بر او آسان میشود. و چون بندة خدا تدبیر امور
خود را به مُدبّرش بسپارد، مصائب و مشکلات دنیا بر وی آسان میگردد. و زمانی
که اشتغال ورزد به آنچه را که خداوند به وی امر کرده و نهی نموده است، دیگر
فراغتی از آن دو امر نمییابد تا مجال و فرصتی برای خودنمائی و فخریّه نمودن
با مردم پیدا نماید.... متن کامل در ادامه مطلب